W tym roku uczniowie klasy VII c pod opieką p. Ewy Dziury, p. Lidii Sobieraj i p. Wioletty Misiaszek przystąpili do realizacji projektu filmowego „Kino Zorza w Poczytalni”. Celem naszych działań była szeroko rozumiana edukacja filmowa, ocenianie obejrzanych filmów, udział w warsztatach poświęconych obejrzanym obrazom filmowym, a także poznanie różnych technik filmowych, roli dźwięku w filmie oraz nauka prostego montażu filmu i pracy z kamerą.
Filmowy projekt edukacyjny obejmował szereg działań realizowanych w okresie dwóch miesięcy, kładł nacisk na samodzielną pracę uczniów pod kierunkiem nauczyciela: wybór tematu, zbieranie informacji potrzebnych do wykonania projektu, opracowanie ich, a następnie publiczna prezentacja i ocena. Projekt, w którym braliśmy udział, był niezwykle pouczający i skłaniał do refleksji.
Każdy obejrzany film poruszał inny temat, problem. Podczas ich oglądania mogliśmy identyfikować się z niektórymi postaciami i przeżywać wraz z nimi ich historie oraz kształtować właściwe postawy społeczne. Na początku obejrzeliśmy dwa filmy: pierwszy dokumentalny „Nic o nas bez nas”, drugi fabularny „Supa Modo”. Każdy z wyżej wymienionych seansów kończył się dyskusją i poszukiwaniem inspiracji do stworzenia własnego filmu o naszej szkole.
Film „Nic o nas bez nas” to poruszający dokument ukazujący historię szesnastu bohaterów z najodleglejszych części świata. Głównymi bohaterami są dzieci. Dokument nie tylko zwraca uwagę na różnice kulturowe i odmienne problemy, przed jakimi stają dzieci, lecz także podkreśla podobieństwa w ich życiu: wszyscy się uczą, bawią, odkrywają świat i przygotowują się do dorosłości. Towarzysząc im w drodze do szkoły, poznajemy ich marzenia, plany i lęki. Film porusza problem przyszłości naszej planety, włączając do dyskusji dzieci, które już niedługo będą odpowiedzialne za jej losy.
Drugi obejrzany przez nas seans „Supa Modo” został nagrodzony Kryształowym Niedźwiedziem na Berlinale 2018. To rozważna i delikatna opowieść o tym, jak marzenia mogą zmienić nasz los nawet w najtrudniejszych chwilach. Główną bohaterką filmu jest Jo, zafascynowana kinem akcji dziewczynka, której idolami są Jackie Chan i amerykańscy superbohaterowie. Poznajemy ją w momencie, gdy śmiertelnie chora, wychodzi ze szpitala. Po powrocie do domu nastrój stara się jej poprawić starsza siostra, która przy pomocy sąsiadów pomaga Jo w spełnianiu marzeń w ostatnich dniach życia. W tym samym czasie Jo odkrywa w sobie nadprzyrodzone moce. Jest supermenką, która przy użyciu woli przesuwa przedmioty, zatrzymuje czas, a nawet zmienia wynik meczu piłkarskiego. Siostra dziewczynki, Mwix, z pomocą całej wioski postanawia spełnić jej największe marzenie. Tak powstaje film o superbohaterce - Supa Modo, która potrafi walczyć o sprawiedliwość, dokładnie tak, jak robi to jej idol – Jackie Chan. Ostatnie minuty w filmie, są chyba najmocniejszą stroną tej produkcji. Podobnie jak w całym dziele, jest w nich zaskakująco dużo radości, zważając na bardzo smutną historię, którą przedstawia. Film był bardzo pouczający, ponieważ ukazywał walkę z przeciwnościami losu i dążenie do celu, czasem wbrew woli innych.
Podczas realizowanego projektu podzieliliśmy się na trzy grupy. Każda zajmowała się innym tematem: I grupa – Obciążenie materiałem w klasie VII, II grupa – Problem nowego ucznia w szkole, który nie jest akceptowany przez klasę, III grupa – Brak akceptacji uczennicy, która nie radzi sobie z nauka, przez zespół klasowy. Odbyło się wiele gorących spotkań w szkole, po szkole, w czasie których burzliwie dyskutowaliśmy nie tylko na temat tego, co chcemy pokazać, ale i jak mamy to zrobić. Zaczęły powstawać pierwsze scenariusze filmów o szkole, które przedstawialiśmy naszej wychowawczyni i razem nad nimi dyskutowaliśmy. Po wstępnej akceptacji, przyszła pora na naszą pracę. Każdy otrzymał konkretne zadanie do wykonania. Sama realizacja filmu była dla nas świetną zabawą, jednak na naszych barkach spoczął obowiązek dopięcia wszystkiego, co było zadaniem wymagającym odpowiedzialności i charyzmy. Pojawiały się także problemy natury technicznej: trudności z dostępem do dobrego sprzętu, dzięki któremu możliwe byłoby wcielenie w życie wszystkich pomysłów w odpowiedniej jakości, trudności wynikające z „niedostatków” w warsztacie filmowym: problemy z oświetleniem, kadrowaniem, jakością głosu. Podczas ostatniego spotkania każda z grup zaprezentowała efekty swojej pracy. Razem je ocenialiśmy. Pani Monika z Poczytalni, która prowadziła cały cykl warsztatów, była pod dużym wrażeniem naszej pracy i efektu końcowego. Usłyszeliśmy wiele miłych słów i uznaliśmy, że nasza przygoda z filmem nie skończy się na tym projekcie. Byliśmy dumni, słysząc tak wiele ciepłych słów na temat naszych filmów i ogromu wykonanej pracy, a przede wszystkim świetnego efektu końcowego.
Na koniec warsztatów czekała na nas niespodzianka. Spotkaliśmy się z panią, która poprowadziła dla nas warsztaty z audiodeskrypcji. Poznaliśmy zasady tworzenia werbalnego, dźwiękowego opisu obrazu i treści wizualnych, które umożliwiają osobom z niepełnosprawnością wzroku samodzielny odbiór dzieł filmowych i sztuki. Z perspektywy osoby niewidomej i niedowidzącej zrozumieliśmy potrzeby osób z dysfunkcją wzroku. Ćwiczyliśmy także samodzielne tworzenie skryptów. Na dzień dzisiejszy audiodeskrypcji w Polsce jest jeszcze zbyt mało, ale staje się ona coraz bardziej popularna.
Na koniec prezentujemy jeden z naszych filmów. Mamy nadzieję, że Wam również się spodoba. Życzymy miłego oglądania.
Kacper Tomaszewski z kl. VII c
Projekt filmowy
